امیر جواهری لنگرودی، فعال امور فرهنگی و اجتماعی در یوتبوری، مسئول هماهنگی کارگروه منتخب کنگره نوزدهم اتحادیه سراسری ایرانیان مقیم سوئد، است که در رابطه با اهداف و دلایل برگزاری این دو سمینار می‌گوید:
کنگره نوزدهم اتحادیه سراسری ایرانیان مقیم سوئد، نام خودش را در واقع دفاع از بازنشستگان گذاشته است. این کنگره کارگروهی را انتخاب کرده تا بتواند، بر سر مشکلات مربوط به بازنشستگان با یکدیگر بحث و گفت‌وگو کنند. پرداختن به مساله بازنشستگان تنها به جامعه ایرانی مقیم سوئد مربوط نمی‌شود بلکه به تمامی مهاجر تباران و همینطور به خود بازنشستگان سوئد نیز مربوط است. ازاین‌رو الزام این کار بیش از هر چیزی این است که ما بتوانیم بر سر مشکلات و معضلاتی که بازنشستگان دارند چه در مورد پیوند با دیگر ملیت‌های مقیم سوئد و چه در رابطه با سایر بازنشستگان جامعه سوئد در سطح اتحادیه انجمن‌ها در سی یوس (مرکز اتحادیه نمایندگان اتحادیه‌های دیگر کشورها)، مشارکت‌های معینی را پیش ببریم. مشکل بازنشستگان تنها این نیست که یک سخنرانی برگزار کنیم و از یک کارشناس دعوت کنیم که سخنرانی کند، بلکه بیش‌ازپیش این به سیاست کلان دولت سوئد مربوط است، ازاین‌رو ما بر آن شدیم که بتوانیم هم سیاستگذاران دولت و هم آنهایی که در عرصه پارلمان سوئد به این مساله مرتبط هستند را درگیر این موضوع بکنیم.
او ادامه می‌دهد: دو سطح کار را باهم پیش برده‌ایم. یکی اینکه در سطح سی یوس با کشورهایی که به لحاظ وجوه مشترک درواقع هم‌زبانی، هم تاریخی و هم فرهنگی نزدیکی‌هایی داریم مثل مهاجران کرد تبار، ترک‌تبار و مهاجران افغان و ملیت‌هایی ازاین‌دست، یک شبکه‌ای ایجاد کنیم که این شبکه بتواند خواسته‌های مربوط به بازنشستگان را بیش ازپیش، روشنی ببخشد و این را به‌عنوان وجه مشترک نیازمندی‌ها و مشکلاتی که با آن روبه‌رو هستند، با دولت طرح بکنیم. نکته دیگر این است که خود جامعه ایرانی را در این رابطه، درگیر بکنیم. ازآنجایی‌که چه در درون اتحادیه سراسری و چه بیرون از اتحادیه، مساله بازنشستگان یکی از مشکلاتی است که در وجوه عمومی‌اش با آن روبه‌رو هستند، بر آن شدیم که با برپایی سمینارهایی در سطح شهرهای بزرگ سوئد مثل یوتبوری، مالمو و استکهلم و دیگر شهرهایی که ضرورت پیدا کند، نشست‌ها و سمینارهایی را تدارک ببینیم.
او در ادامه به حضور آمنه کاکاباوه در سمینار روز شنبه ۲۰ ام فوریه و حضور اردلان شکرابی در سمینار روز چهارشنبه ۲۴ فوریه اشاره می‌کند. او می‌گوید که در این سمینارها، بازنشستگان می‌توانند به‌صورت مستقیم با این دو گفت‌وگو کنند و نظرات و سؤال های خود را مطرح سازند.
جواهری در پاسخ به این سؤال که به نظر او بازنشستگان خارجی تبار در مقایسه با بازنشستگان سوئدی با چه مشکلاتی مواجه هستند، چنین می‌گوید:
حوزه مشکلات بازنشستگان پرشمار است. وقتی‌که به میان آنها می‌رویم و به درد دل آنها گوش می‌کنیم، مواردی که به‌مثابه مشکلات روزمره زندگی از آن یاد می‌کنند، کم نیستند. اول اینکه بیش از هر چیز به دنبال محلی هستند که بتوانند در آنجا جمع شوند و همدیگر را در سطح شهرها به ویژه در شهرهای کوچک که امکانات انجمنی و تشکیلات‌هایی از این دست‌کم است، پیدا بکنند. مساله دیگر، حقوق آنها هست. مساله رتق‌وفتق امور ( اداره کردن امور) روزمره است که بتوانند به پزشک و سایر نیازمندی‌ها دست پیدا بکنند. مساله زبان و اساساً خدمات بهداشتی و درمانی نیز یکی از مشکلاتی است که در طول سال‌ها برای کل جامعه نیز، وجود داشته ولی برای بازنشستگان بیشتر مشکل‌ساز شده است. اینها مواردی است که بازنشستگان با آن روبه‌رو هستند و مسئله‌ی گذران زندگی آنها نیز یکی از مشکلاتی است که نه تنها بازنشستگان مهاجر تبار بلکه همه بازنشستگان با آن مواجه هستند و دولت باید در این رابطه برنامه و طرح داشته باشد. اینها سنگین‌ترین مسائلی است که پیش پای بازنشستگان قرار دارد و البته در همه‌جا یک سطح و یک دست نیست هرچه که شهرها بزرگتر می‌شود، حجم مشکلات وسیع‌تر می‌شود و هر چه که محیط اجتماعی بازنشستگان کوچک‌تر شود، بالطبع این مشکلات فشرده‌تر و کمتر می‌شود ولی عمده مشکلاتی که ما تاکنون در یوتبوری، مالمو و استکهلم، در دیدار مکرر اتحادیه سراسری ایرانیان با بازنشستگان، با آن روبه‌رو بودیم، اینهایی است که من اشاره کردم.
جواهری در مورد این سؤال که اصلی‌ترین خواسته و مشکل بازنشستگان که قرار است در این سمینار مطرح بشود، چیست، می‌گوید:
خوشبختانه تدابیری که کارگروه منتخب کنگره در رابطه با سمینار یوتبوری انجام می‌دهد این است که آمنه کاکاباوه را به درون خود بازنشستگان می‌برد. بنابراین بهتر از هر چیز این است که خود بازنشستگان در آنجا صحبت می‌کنند. پیشنهاد این کارگروه به کانون بازنشستگان یوتبوری این است که سخنگویانی را از جمع خود انتخاب کنند، مشکلات و مسائلی که با آن مواجه هستند را فهرست کنند و آن را با نماینده مجلس در میان بگذارند. طبیعی است که یک نماینده پارلمان نمی‌تواند در لحظه پاسخگوی تمامی مشکلات باشد، این نماینده، مشکلات را با دیگر گروه‌هایی که در حوزه کاری خود در پارلمان روبه‌رو هست، طرح خواهد کرد.
با آقای اردلان شکرابی هم نگاهمان بیشتر این است که ما دعوت کرده‌ایم از بازنشستگان یوتبوری چه آنهایی که در کانون بازنشستگان هستند و چه کسانی که بیرون این کانون هستند، حضور پیدا کنند در محل کتابخانه مرکزی شهر و خود آنها سطوح عمومی مشکلاتشان را فهرست بکنند و به زبان خودشان با وزیر در میان بگذارند.
جواهری در پاسخ به این سوال که فکر می‌کنید تا چه حد با برگزاری چنین سمینارهایی می‌توان مشکلات بازنشستگان را حل کرد، اضافه می کند:
من فکر می‌کنم برنامه‌ای که اتحادیه سراسری ایرانیان در سال ۲۰۱۵ در دستور کار قرار داد و همینطور در ۲۰۱۶ که آن برنامه را دنبال می‌کند، اگر ما بتوانیم این را عمومی بکنیم و در سطح یک شهر یا دو شهر نگه نداریم و آن را تسری ببخشیم، مطمئن هستم که دیگر ملیت‌ها هم که دارای اتحادیه هستند، این کار را دنبال خواهند کرد و ما اگر موفق بشویم شبکه‌ای را در عمل ایجاد بکنیم یعنی در سطح سی یوس، که مرکز تجمع نمایندگان اتحادیه کشورهای مختلف است، این را به برنامه بزرگ و کلان در سطح جامعه سوئد، بدل خواهیم کرد. وقتی چنین چیزی مطبوعاتی بشود و رسانه‌ای بشود و بازتاب داشته باشد، بالطبع می‌بایستی پارلمان و دولت نسبت به این معضل بزرگ اجتماعی، عکس‌العمل بایسته نشان بدهند. ولی اگر بازنشستگان ایرانی و دیگر ملیت‌ها دست روی دست بگذارند و تحرک اجتماعی را معنا نبخشند، عملاً به نتیجه‌ای نمی‌رسد.
بسیاری از بازنشستگان مهاجر تبار نسبت به قوانین و شرایط بازنشستگی در کشور سوئد آگاهی ندارند. جواهری در مورد اینکه آیا برای آشنا کردن این افراد با قوانین، برنامه‌هایی را تدارک دیده‌اند یا خیر، می‌گوید:
ما برای این مساله، در سطوح مختلف، کسانی را که کار کارشناسی کرده‌اند، مدنظر داریم.
ما تلاشمان این است که دیدارهای آموزشی برای بازنشستگان شهرهای مختلف را در برنامه‌های این کارگروه بگذاریم و بتوانیم کنگره را متقاعد بکنیم که یکی از جدی‌ترین مسائلی که بازنشستگان ما با آن روبه‌رو هستند، اطلاعات محدود و بسته‌ای است که دارند و ما باید با اطلاع رسانی بهینه، آنها را نسبت به حقوقشان در جامعه سوئد، آشنا بکنیم و این کار از زمره کارهایی است که در دستور برنامه کارگروه قرار دارد که بتوانیم نظر دوستان را نسبت به اهمیت این مساله برانگیزیم.
امیر جواهری لنگرودی در پایان خاطرنشان می‌کند:
تلاش ما بر آن خواهد بود که مساله بازنشستگان را به سطح جامعه بیاوریم و مشکلات را با مشکلات بازنشستگان دیگر ملیت‌ها گره بزنیم و بتوانیم یک شبکه‌ای فراتر از بازنشستگان ایرانی ایجاد کنیم که در این راه به طبع خبررسانی، تأثیر ویژه‌ای خواهد داشت.
هدا نیک‌بخت از رادیو سوئد
لینک خبر در رادیو سوئد را از اینجا ببینید
Hoda.nikbakht@sr.se
تصویر خبر از Foto:Jurek Holzer/TT